mom2hero.คุณแม่คนเก่ง กับ สำหรับวัยรุ่น "อย่าตำหนิลูก เมื่อทำผิด" ยังคงมีพ่อแม่อยู่อีกไม่น้อยทีเดียวที่ใช้ิวิธีการดูถูกดูแคลนลูกของตัวเองโดยตำหนิหรือวิจารณ์ในสิ่งที่ลูกทำผิดหรือสิ่งที่เป็นปมด้อยของลูก โดยหวังเพียงกระตุ้นลูกให้ปร้ับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นซึ่งแน่นอนว่าเป็นหนทางที่ผิดโดยสิ้นเชิง
อย่าตำหนิลูก เมื่อทำผิด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าลูกทำผิดหรือมีส่วนด้อยบางอย่างในตัวเองแล้วไปพูดในเชิงหัวเราะเยาะเย้ยลูกหรือเพียงจะล้อเล่นด้วยต่อหน้าคนอื่น โดยไม่คิดว่าหัวใจน้อยๆ ของลูกจะรู้สึกอับอาย รู้สึกสูญเสียความมั่นใจในตัวเองไปได้อย่างมากเลยทีเดียว
ยกตัวอย่างเช่น ตัวลูกมีรูปร่างตุ้ยนุ้ยมากก็ไม่ควรจะตำหนิลูกต่อหน้าคนอื่นว่าเป็นหมูตอนชอบกินเยอะ กินเก่งไม่รู้จักพอ หรือถ้าลูกมีนิสัขี้อายขี้ขลาดก็ไม่ควรตำหนิลูกต่อหน้าคนอื่นๆ ว่าลูกเป็นคนขี้กลัว คนขี้ขลาด เป็นคนไ่ม่เอาไหน
ไม่ว่าจะล้อเล่นหรือตั้งใจตำหนิลูก ก็ไม่ควรจะกระทำทั้งสิ้น ไม่ว่าจะต่อหน้าคนอื่นหรือทำกันภายในครอบครัว
อย่าทำการใดๆ ก็ตามให้ลูกรู้สึกว่ามีส่วนด้อยหรือการทำผิดของลูกแต่ละครั้งนั้นเป็นเรื่องรายแรงเสียเหลือเกิน
พ่อแม่ไม่มีสิทธิ์หัวเราะลูกเด็ดขาด แม้ลูกจะมีส่วนด้อยจริงๆ เราก็ควรจะค่อยๆ พัฒนาลูกให้ดีขึ้นให้ได้ เป็นหน้าที่ที่เราจะต้องช่วยลูกไม่ใช่ให้ลูกช่วยเหลือตัวเองแต่เพียงลำพัง เพราะการที่ลูกมีส่วนด้อยบางจุดหรือทำผิดอะไรบางอย่าง มันก็เป็นความผิดของพ่อแม่เอง ไม่ใช่ความผิดของเขา
หัวใจน้อยๆ ของลูกนั้นอ่อนไหวและเปราะบางมาก การดูถูกลูกตำหนิลูกจะทำให้ลูกฝังจิตฝังใจและทำให้เขารู้สึกหาความไว้วางใจจากเราไม่ได้ รู้สึกคาดหวังในตัวเราไม่ได้ และรู้สึกอีกด้วยว่าเราไม่พึงพอใจในตัวเอง ไม่ภาคภูมิใจในตัวเขาและไม่รักเขา
พ่อแม่จะต้องปรับเปลี่ยนความคิดว่าจะตำหนิลูกเพราะอยากกระตุ้นลูกให้ทำในสิ่งตรงข้าม เพราะก่อนอื่นเราจะต้องรักษาจิตใจของลูก ถนอมหัวใจของลูกไว้เสียก่อน ส่วนการกระตุ้นให้ลูกพัฒนาตนเองนั้นเป็นเรื่องที่ใช้ความสม่ำเสมอในการค่อยๆ สั่งสอนปลูกฝัง และอบรมลูกต่อไป
mom2hero.คุณแม่คนเก่ง กับ สำหรับวัยรุ่น " อย่าตำหนิลูก เมื่อทำผิด" หัวใจน้อยๆ ของลูกนั้นอ่อนไหวและเปราะบางมาก การดูถูกลูกตำหนิลูกจะทำให้ลูกฝังจิตฝังใจและทำให้เขารู้สึกหาความไว้วางใจจากเราไม่ได้ รู้สึกคาดหวังในตัวเราไม่ได้ และรู้สึกอีกด้วยว่าเราไม่พึงพอใจในตัวเขา ไม่ภาคภูมิใจในตัวเขาและไม่รักเขา
ขอบคุณสำหรับข้อคิด รู้สึกเสียใจเวลาโมโหลูกแล้วลืมตัวทุกที่ชอบเปรียบเทียบลูกกับพี่เค้าซึ่งเค้าต่างกันมาก กลุ้มใจมาก
ตอบลบแม่ทุกคนมักตั้งความหวังว่าลูกต้องเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ แล้วกลายเป็นการสร้างความกดดันให้กับลูกเมื่อเห็นลูกไม่เป็นอย่างที่เราหวัง เพราะฉนั้นสิ่งสำคัญที่สุดคือการสร้างจิตใจของคนเป็นพ่อแม่ก่อน เมื่อเราเข้าใจตัวเองมากขึ้นก็จะเข้าใจลูกมากขึ้นด้วยเช่นกัน บอกกับตัวเองบ่อยๆว่าอย่าเอาลูกตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น บอกกับตัวเองทุกวันทุกเวลา สร้างจิตใจเราให้เข้มแข็งก่อน แล้วเราจะมีความสุขกับการเลี้ยงลูกในทุกๆวันค่ะ
ลบ